Mujdeler olsun, 3'leme tamamlandi!

Siz hic korku filmleri serilerinin 2 ile kaldigini gordunuz mu? Umarim bununla kalir dedigim, yeni bir kalp carpintisi ile aklimi basimdan aldi. Ustelik bu gunduz vakti yasandi. Olay soyle gelisti. Bizim mutfak kendi olcu birimlerimle konusmak gerekirse, 5 adima 2 adimdan olusmakta, yani biraz ufak, ama pratik. Pratik kisminin konuyla ilgisi yok, mutfagimi ovmek icin soyledim. Neyse, ben o gun elimdekileri yikamak uzere, lavaboya yaklasip, muslugu aciyordum ki, lavabonun bir ucundan digerine (gozunuzde canlandirmaniz icin sagdan sola) tam secemedigim bir yavru canavar bulasikligin altina girip gozden kayboldu. Neyse ki o saatlerde yan komsu henuz evine gelmiyor ve duvarlar kalin oldugu icin ses pek gecirmiyor, yoksa bizim evdeki camlarin titremesinden ciglik derecemi tespit edebilirdi. Ben derhal korku icinde resepsiyondaki Bay Jerry'i aradim. Adamcagiz, benim belgesel tadindaki hayattan ne derece zevk aldigimi artik biraz olsun bildigi icin, mutfakta yavru bir kertenkelenin aklimi aldigini derhal anlayip, hemen birini gonderecegini soyleyip kapatti. Ben ise gozlerimi ayirmadan olay mahallini takipte oldugum icin Bay Gil'in 3 dakika suren gelmesi bana sanki 3 saat gibi geldi. Adamcagiz gayet rahat, kelebek avlama filesi ile yavru kertenkeleyi eliyle tutarak aldi ve nereye koyayim diye bana saka bile yapti. (!) Bu arada kertenkeleler aslinda cok faydali yaratiklar, etraftaki bocekleri yiyip, kendi caplarinda dogal eleme meydana getirip, dolayli olarak beni mutlu ediyorlar (en iyi bocek, olu bocektir) ama mumkunse bunu benim evimin disinda yapmalari tercih sebebi, tabi. Sozlerimi, yeni bir "canli" vahsi yasam belgeseli ile karsilasmama umudu ile bitirirken, yazimi okuyanlari sevgiyle kucakliyorum :)

KKO (1 cm Boyundaki "Kirmizi Karinca Ordusu")

Dun gece ikinci defa nefis (!) gecelerimden birini yasadim. Son zamanlarda evde surekli karsilastigimiz kirmizi karincalar, bizde bir merak uyandirmisti; acaba nereden geliyorlar ve nereye gidiyorlardi. Ancak gunde 3-5 tane olunca cok fazla ustunde durmayip, hayatimiza devam etmistik, ta ki dun geceye kadar. Genellikle gece uyurken cok susarim ve ayni anda tuvalete gitme ihtiyacim olur, yani midemde hep ayni miktarda sivi olmasi sart gibi bir durum soz konusu. Sebebini bilmiyorum, ama gozlemlerim beni bu sonuca getirdi. Kisir dongu gibi. Dun gece de suyumu icmis, tuvalete gitmistim. Oturdugum yerde terligimle 1-2 karincayla basladim, sonra 5-6 tane karincayi karinca cennetine gonderdim. Bir bakmisim oldugum yerin cevresini karinca mezarligina cevirmisim... Olulere saygimdan dolayi, bari yerdeki karincalara basmayayim diye dusunurken, bir de baktim ki, klozetin ici kizil-kahverengi!  Abartmiyorum, dalga dalga bir hareketlenme soz konusu. 1 cm'lik kirmizi karinca ordusu banyomuzu istila etmis. Gecenin 2'sinde nazik cigligimla uyanan biricik Oncel'im, aklimi kacirmamam icin beni yatagin ustune cikmaya ikna etti. Ama bir de baktim ki, yatagimizin cevresi, hali, her yer fildir fildir gezinen 1 cm'lik yaratiklarla kapli. 

Bir gece onceden Lost izleyip yatmis olmanin pratik zakaligiyla, derhal elektrik supurgesini kapip yerdekileri vakumladim, tabi bu arada Oncel de banyodakilerin icabina bakti. Bu yazilarimdan dolayi hayvanlari sevmeyen biri gibi algilanmak istemem. Bilakis, cok severim ama 2'den az, 4'ten cok ayaklilara karsi pek sicak degilim. Kendi habitatimda sadece bildigim ve musademizi alan canlilarin yasamasi taraftariyim. Kapimin onunde yasayan kertenkeleye karismayip, hayatina mudahale etmiyorsam, onlar da bana karismasin isterim. 

Gece 2'de yapilan temizlik ardindan tekrar uyumak benim icin biraz zordu. Artik beni kitap gibi okuyan Oncel, "sen bu gece kesin kabus gorursun" diyerek geri uyudu ama gozumu takip eden 2 saat boyunca kirpmadigim icin kabus gormedim.  

Haseratli oykuler umarim bununla kalir.

Herkese sevgiler, Gizmocan

Blogspot'un faydalari

Blogspot'a ilk baslarken amacim aileme ve sevdiklerime buradan havadisler vermek ve yasadiklarimi bir kenara not etmekti. Ancak yan faydalarini gun gectikce yasadim. Hic gormeden tanistigim 2 arkadasim oldu. Yakinda Almanya'dan buraya tasinacak olan Ozlem ve yaklasik 1,5 ay once Cidde'ye gelen Ferah :) 

Ferah'la aramizda karsilikli bir sevgi akisi oldu. Ne kadar sansliyim ki, iyi ve guzel insanlar hep beni buluyor. Bunun icin surekli Allah'a sukrediyorum. Ferah'cimla ilk mesajlasmadan, ilk telefon gorusmemize, hep mutlu oldum. 

Iki gunluk Istanbul seyahatimizde ayni Ferah gibi tatli annesi ile tanisma sansim oldu. Yarin da Ferah'la ilk kez gorusecegiz, ama sanki yillardir tanidigim bir arkadasimla bulusacak gibi hissediyorum. Simdiden cok heyecanliyim. Mutlulugumu sizlerle de buradan paylasmak istedim. :) 

Marhaban*

Ne kadar uzun bir sure miskinlik yapip yazmadim, tam hesaplamadim, ama cok oldugunun farkindayim. Mazeret degil, ama elim bilgisayara bir turlu gitmiyor, Internet baglantisi burada oldukca kotu. Bu yuzden kimi zaman insani cileden cikartiyor. Ben de sicaktan pek sabirli degilim sanirim, o yuzden bilgisayari neredeyse hic acmiyorum. Her neyse, artik bunlar geride kaldi. Bisiklete binmek gibi bir kere yapinca gerisi gelir diye umdugum bloglarima geri dondugumu bildirir, tum sevdiklerimi yeniden "Marhaban" (*Merhaba) diyerek selamlarim! :)

- Measselama (Hoscakalin) :))