Kadinlarin calismasi bu ulkede pek alisik olunmayan bir durum malum, ancak bendeniz ilk is deneyimimi bir "International School"da calisarak edinmis bulunuyorum. Uluslararasi dedigime bakmayin, buradaki butun okullar uluslararasi :) benim okulum genelde farkli Arap ulkelerinden (Misir, Lubnan, Suriye, Filistin, Urdun, vs.) gelip burada yasayan ailelerin cocuklarindan olusuyordu. Malum tum sosyal alanlarda oldugu gibi burada da (ilkokulda bile) kizlar ve erkekler ayri siniflarda ders aliyorlar. Bana da bir erkek ve bir kiz sinifi verdiler. Ben de ilkokul 2. sinif bu miniklerin ingilizce ogretmeni oldum.
Bana basladigim ilk hafta henuz okul acilmadigindan, once bir egitim duzenlendi, ardindan da tum ingilizce ogretmenlerine bir sinif verilerek, onu belli bir konu ile dekore etmeleri istendi. Ben de sinifi 'bahce' fikri ile susledim. Okula basladigim ilk gunden itibaren sesimi kaybetmemden dolayi bu maceram sadece 2 hafta surdu ama cok hos bir ani biriktirmis oldum.
Asagidaki kapidaki kelebekler tek tek kendi ellerimle tuylu tellerden yapilmis olup, ozenle tirnaklarimin arasina sicak silikon gire gire kapi ve duvarlara yapistirilmistir.
Bunlar da benim minik kiz ogrencilerim. Kendilerinden izin alarak bu fotografi cektim. Cunku fotograf bu ulkede oldukca hassas bir mevzu. Sadece 2 hafta ogrencilerle birlikte olmama ragmen, okuldan ayrilacagimi duyan veliler okulu arayip, "biz ogretmeni seviyoruz, ayrilmasin" demisler, gururumun oksandigini belirtmeliyim.
Su an ne yaptigimi merak ediyorsaniz, okulun ilk gununde olusan ses tellerimin sisip, sesimin kisilmasindan dolayi artik sadece ozel ders veriyorum. Su an 10 yasinda Suudi bir oglan cocugu ogrencim var, ona Ingilizce dersi; benimle ayni yasta yine bir Suudi bayana da Turkce dersi veriyorum.
Artik tembellik yok, soz daha sik yazacagim...
Gizmocan
